Rozdział 27

Rozdział 27

Z perspektywy Ratliffa:

- No... dzisiaj w nocy... w kuchni... - Zupełnie nie wiedziałem jak jej to powiedzieć. - To był Ross... - Uśmiechnąłem się niewinnie.
- CO?! - Odparła spokojnie... znaczy wyglądała spokojnie, w środku pewnie kipiała ze złości.
- No... musiał się naćpać i miał napad złości jak przyszliśmy... eee... więc trochę się poszarpaliśmy, a on... no... yyy... Uciekł... - Tym razem chciała wybuchnąć. - Delly... Delly spokojnie. - Starałem się ją uspokoić. - Rydel... uspokój się, proszę. - Zrobiłem minę zbitego pieska, ale i to nie zadziałało.
- GDZIE JEST TEN DEBIL!? - Wybuchła płaczem.
- Delly... nie płacz proszę. Rydel... kochana... proszę. - Podniosłem jej podbródek, ona wzięła głowę i spuściła ją na dół i szlochała. Przytuliłem ją mocno, ona się we mnie wtuliła... to było takie miłe uczucie, ale dziewczyna wciąż płakała.
- Dlaczego mnie to spotyka.... pierw Riker, potem ty i teraz Ross? Może do kompletu Rocky zacznie się ciąć! - Żaliła się.
- Nie mów tak... dobrze wiesz, że to nie prawda... a jeśli tak to się przestraszę.
- Teraz to ty tak nie mów. - Uśmiechnęła się, ale dalej szlochała.
- Rydel, Delly, Delluś. - Starałem się ją pocieszyć, wtedy do pokoju wszedł Riker.
- Słuchajcie znalazłem Rossa, był... nie chcecie wiedzieć gdzie. - Blondynka od razu zbiegła na dół, my tylko spojrzeliśmy na siebie i rzuciliśmy się za nią bo by młodego rozszarpała na strzępy. Ledwo ją utrzymaliśmy i gdy wreszcie się uspokoiła spokojnie porozmawialiśmy.
- Ross... co ty odwalasz stary? - Spytałem, on milczał.
- Słuchajcie, może weźcie idźcie ja z nim pogadam. - Spojrzał na nas porozumiewawczo. Zrozumieliśmy to i opuściliśmy pokój.

Z perspektywy Rikera:

- Możesz mi powiedzieć młody co ty odkurwiasz? - Zacząłem.

- Co Cię to obchodzi... - Mruknął.

- Jednak dużo. Jestem twoim starszym bratem i razem z Rydel martwimy się o Ciebie!

- To przestańcie. Jestem dorosły.

- Młody... bycie dorosłym nie oznacza być pełnoletnim, ćpać, albo pić... to oznacza być odpowiedzialnym! A u Ciebie tego nie widać!

- Kto to mówi?! Przecież ty też kiedyś ćpałeś. - Zatkało mnie, skąd on to wie? - Nie udawaj... - Przerwałem mu.

- No ćpałem... ale się zmieniłem. Chcesz zobaczyć coś jeszcze?

- Pff... pokaż. - Zdjąłem kurtkę i podwinąłem rękawy z koszulki.

- Widzisz te słabe blizny? To ślady po cięciach.

- Co? - No trzeba było przyznać jego mina była bezcenna.

- Do tego doprowadziły mnie narkotyki. Zachorowałem i zacząłem się ciąć. Wiesz kto mi pomógł? Rodzina i przyjaciele. Młody... daj sobie pomóc, dla mnie było prawie za późno! Mogłem zginąć przez moją głupotę... zachowywałem się dokładnie tak jak ty! Słuchaj, jak raz zaczniesz cholernie trudno z tym skończyć, a wrócić jeszcze łatwiej...

- Skończ te kazania proszę.

- Stary! Chcesz skończyć jak ja? Z bliznami na wiele lat? I nie chodzi mi o te na rękach. Rydel przez Ciebie cały czas płacze! Krzywdzisz ją gorzej niż Michell krzywdził Ashley... - Czułem, że chłopak zaraz wybuchnie... musiał niedawno brać bo oczy miał dziwne. - A zresztą nie tylko ją... nas też, przez to co robisz może rozpaść się zespół! To co tak kochamy! Chcesz to wszystko zepsuć przez prochy, albo płyny za 200$? Jesteś... żałosny. - Powiedziałem i ruszyłem w stronę wyjścia, młody rzucił się na mnie. Ja musiałem go przewrócić na ziemię i trzymałem go. - Ell! Chodź tu! - Krzyknąłem kiedy blondyn się szarpał, brunet prawie natychmiast wbiegł do pokoju.

- Co jest?

- Tylko rozmawialiśmy... eee... agresywne negocjacje. Możesz mi jakoś pomóc? - Po chwili zauważyłem Delly w drzwiach widziałem, że chciała wybuchnąć płaczem, ale wiedziała, że to konieczne. - Trzymaj go za nogi... zaraz padnie.

- Puszczajcie mnie do kurwy nędzy! - Darł się... zaraz... a gdzie Rocky?

- Hej a gdzie ten idiota nasz braciszek?

- Poszedł się przejść. - Uświadomiła mnie Rydel.

- Dzwoń po niego, bo ten debil ma siłę za dwudziestu. - Odezwał się Ratliff.

- Nie! On nie ma nic wiedzieć! Dobrze wiesz jak łatwo ulega emocją - Rzekłem... wtedy poczułem, że Ross się już nie szarpie. - Zasnął. Zostawcie go tu. - Powiedziałem i wstałem... - Mam dość na dziś. - Ruszyłem do siebie do pokoju i zamknąłem drzwi, od razu rzuciłem się na łóżko żeby odpocząć...

Z perspektywy Rydel:

To na szczęście już koniec, podbiegłam i wtuliłam się w Ell'a... chciałam się rozpłakać, ale obudziłabym śpiącego Rossa. Brunet zaprowadził mnie do siebie i przytulił mocno, chciałam żeby to nigdy się nie kończyło. Czułam się tak dobrze, na chwilę mogłam zapomnieć o wszystkim. - Proszę... nie odchodź nigdzie.

- Nie mam zamiaru. - Uśmiechnęłam się i wtuliłam w niego mocniej.

- Kocham Cię.

- Co? Bo chyba nie usłyszałem.

- Psujesz tą chwilę...

- Sorki. - Pocałowałam go lekko w policzek. - To...?

- To co? - Udawałam, że nie wiem o co mu chodzi.

- Będziemy wreszcie razem? Bo czekam na twoją odpowiedź i całymi dniami jestem tak blisko ciebie... nie potrafię już tak dłużej. - Posmutniał. - Ja... cierpię.

- Ell... dobrze wiesz co dzieje się teraz w domu.

- Wiem i cały czas czekam... ale w pewnych momentach... nie potrafię wytrzymać żeby Cię nie pocałować... zwłaszcza, że jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi... ja tak dłużej nie mogę. - Zaczął przybliżać swoją twarz do mojej... nie wiedziałam co zrobić. Spanikowałam i odsunęłam się... - Co jest? Przecież podobno mnie kochasz...

- Ja... tak, ale... - Nie wiedziałam co powiedzieć.

- Ale co?! Czekam już długo! Nie potrafię dłużej wytrzymać! - Uniósł się... przypomniał mi się ten dzień... zaczęłam płakać. - Rydel! Delly! Nie płacz proszę! Przepraszam! Rydel! Proszę Cię przestań płakać. - Chciał mnie uspokoić. Ja bez zastanowienia pocałowałam go namiętnie w usta. Nasz pocałunek trwał długo... nie wiedziałam ile dokładnie, miałam to gdzieś. Teraz liczyliśmy się tylko ja i on... kiedy się oderwaliśmy od siebie...

- To zostaniesz moją dziewczyną? - W jego głosie czuć było nadzieję.

- Tak. - Uśmiechnęłam się szeroko i wtuliłam w chłopaka... nareszcie...

_________________
WERONIKA! CO TY ZE MNĄ ZROBIŁAŚ POTWORZE! ONI MIELI BYĆ RAZEM DOPIERO W 30 ROZDZIALE!!

PRZESŁODZONE, ALE CO JA MIAŁAM ZROBIĆ? EHHH MACIE ICH RAZEM BO WIEM, ŻE ICH KOFFACIE TAK JAK JA XD